W ramach modelu smart możliwe są dwa sposoby postępowania (ujmowania dziedzictwa w procesie programowania):
Wariant 1. – problematyka dziedzictwa ujmowana jest w strategii społeczno-gospodarczej lub innych dokumentach strategicznych,
Wariant 2. – oparty jest o odrębne dokumenty dotyczące problematyki zarządzania dziedzictwem.
Należy przypomnieć, że model ten jest rozszerzeniem modelu obligatoryjnego i możliwy do realizacji przez te gminy, które posiadają opracowany GPOZ. Jeśli Twoja gmina nie opracowała do tej pory GPOZ, przeczytaj artykuł Dziedzictwo w programowaniu rozwoju – dostępne modele oraz artykuł nt. GPOZ.
Co istotne, obie wskazane ścieżki są równoważne, a ich wybór powinien wynikać z lokalnych uwarunkowań i dotychczasowych doświadczeń z zakresu zarządzania dziedzictwem.
Wariant 2
Wybór tego podejścia pozwala na nowoczesne ujęcie dziedzictwa w procesach zarządzania. W dokumencie, który opracowywany jest w ramach tej ścieżki, istnieje możliwość uporządkowania, zebrania w jednym kluczowym dokumencie wszystkich celów odnoszących się do dziedzictwa oraz nadania odpowiedniej rangi temu zagadnieniu w procesach zarządzania rozwojem. Wiąże się z tym jednak zagrożenie, gdyż przygotowanie osobnego dokumentu dla zarządzania dziedzictwem może doprowadzić do całkowitego wypłukania problematyki dziedzictwa z programowania społeczno-gospodarczego.
Autor: Paulina Legutko-Kobus