Stoimy w obliczu wielu zmian zachodzących w naszym otoczeniu kulturowym oraz społeczno-gospodarczym. Zmiany te wpływają na sposób postrzegania, doświadczania i przekazywania dziedzictwa kulturowego. Do wzmacniania innowacyjnych postaw, które pozwalają odbiorcom wykorzystywać własne umiejętności i stawać się aktywnymi uczestnikami przyczyniają się również nowe technologie.
Dziedzictwo stanowi nieodnawialne dobro wspólne, a odpowiedzialność za jego zachowanie, ochronę, konserwację i rozwój spoczywa na całym społeczeństwie, z uwzględnieniem środowisk politycznych, prawnych i administracyjnych.
W odpowiedzi na te wyzwania ministrowie państw będących stronami Europejskiej Konwencji Kulturalnej w Namurze 2015 r., zgłosili potrzebę strategii, która zdefiniowałaby na nowo miejsce i rolę dziedzictwa kulturowego w Europie. Strategia ta opracowana została przez grupę ekspertów z Komitetu Sterującego ds. Kultury, Dziedzictwa i Krajobrazu, a następnie przyjęta przez Komitet Ministrów w lutym 2017 r.
Konwencja ramowa Rady Europy o wartości dziedzictwa kulturowego dla społeczeństwa jest dokumentem, który w szczególny sposób zachęca do podejmowania w ramach „Strategii 21” kolejnych kroków na rzecz spójności, przez uczynienie ludzi i wartości demokratycznych centralnym elementem międzydyscyplinarnej, międzysektorowej, poszerzonej koncepcji dziedzictwa. Zalecenia Strategii mają na celu ponowne przybliżenie społeczności do ich dziedzictwa oraz zachęcenie państw członkowskich i innych zainteresowanych stron do wykorzystywania mechanizmów uczestnictwa opartych na „dobrych rządach”.
Zachęcamy do zapoznania się z publikacją opartą na Zaleceniu Komitetu Ministrów dla państw członkowskich w sprawie Strategii na rzecz europejskiego dziedzictwa kulturowego na XXI wiek (CM/Rec(2017)1).
Dokumenty do pobrania
