Tworzenie strategii komunikacji w procesie partycypacji

Dobra komunikacja jest jednym z kluczowych czynników sukcesu w procesie partycypacji i współpracy w zarządzaniu dziedzictwem. Aby wymiana informacji była skuteczna, sprawna i nie stanowiła wyłącznie jednostronnego komunikowania faktów, warto wypracować strategię określającą ogólne zasady i metody obopólnej komunikacji i plan komunikacyjny, opisujący szczegółowe działania podczas kolejnych etapów procesu partycypacji. Ważne jest określenie grupy / grup docelowych, w kontekście których powinny być dobrane najbardziej adekwatne, najlepiej sprawdzone narzędzia i kanały komunikacyjne.

Strategia komunikacyjna powinna mieć charakter ramowy i długoterminowy, i powinna być wpisana w proces zarządzania dziedzictwem. Najlepiej, gdyby została wypracowana metodami partycypacyjnymi, a do jej tworzenia zostali zaproszeni przedstawiciele wszystkich środowisk zainteresowanych uczestnictwem w zarządzaniu dziedzictwem w gminie.

Przy tworzeniu strategii trzeba zawsze pamiętać o dwóch ważnych elementach:

1. Głównej informacji (przesłaniu) – czyli tej kluczowej informacji, którą chcemy, żeby odbiorcy usłyszeli i zapamiętali, która musi być dostosowana do odbiorcy i osadzona w kontekście. Powinna być ona:

sprofilowana – dostosowana do odbiorców,
klarowna – pozbawiona żargonu i trudnych terminów specjalistycznych,
zwięzła – na tyle krótka, żeby można ją było przedstawić w 10 sekund,
konsekwentna – powtarzana, żeby zapadła w pamięć,
prawdziwa – musi być oparta na faktach, sprawdzalna.

2. Opowieści, której celem jest przekonanie odbiorców i zachęcenie ich do działania, powinna się ona w większym stopniu odwoływać do emocji, być bardziej szczegółowa i osobista. „]

Autor: Barbara Kazior

Rozpocznij ściężkę

Czy artykuł był pomocny?

Tagi:

Tagi:

Zobacz także

FEnIKS dla zabytków. Materiały do pobrania

Webinarium na temat adaptacji dziedzictwa do zmian klimatu

Badanie KK-2 – Q&A