Model smart - krok po kroku (wariant 1)
W ramach modelu smart możliwe są dwa sposoby postępowania (ujmowania dziedzictwa w procesie programowania):
Wariant 1. – problematyka dziedzictwa ujmowana jest w strategii społeczno-gospodarczej lub innych dokumentach strategicznych,
Wariant 2. – oparty jest o odrębne dokumenty dotyczące problematyki zarządzania dziedzictwem.
Należy przypomnieć, że model ten jest rozszerzeniem modelu obligatoryjnego i możliwy do realizacji przez te gminy, które posiadają opracowany GPOZ. Jeśli Twoja gmina nie opracowała do tej pory GPOZ, przeczytaj artykuł Dziedzictwo w programowaniu rozwoju – dostępne modele oraz artykuł nt. GPOZ.
Co istotne, obie wskazane ścieżki są równoważne, a ich wybór powinien wynikać z lokalnych uwarunkowań i dotychczasowych doświadczeń z zakresu zarządzania dziedzictwem.
Wariant 1
Zdecydowana większość gmin wybiera (nie zawsze świadomie) tę ścieżkę ujęcia dziedzictwa w programowaniu rozwoju lokalnego. To przede wszystkim gminy małe, o niewielkim zasobie kadrowym, jak i te o niezbyt dużym zasobie dziedzictwa, które będą skutecznie i efektywnie zarządzać dziedzictwem w ramach ogólnych dokumentów programowania rozwoju. Takie podejście pozwala integrować omawianą problematykę z innymi obszarami rozwoju, np. kapitałem społecznym czy turystyką. Ujęcie dziedzictwa w ramach tej ścieżki rodzi pewne obiektywne trudności w zarządzaniu dziedzictwem, gdyż może prowadzić do przypisywania temu zagadnieniu zbyt małej wagi w lokalnej polityce rozwoju, a także traktowania go tylko jako elementu rozwoju turystyki.
Autor: Paulina Legutko-Kobus
