Konferencja „10 lat ustawy o rewitalizacji w Polsce” w Wałbrzychu

W 2025 roku przypada 10. rocznica przyjęcia ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji. Z jednej strony jest okazją do podsumowania dekady jej obowiązywania, z drugiej – sprawia, że stają się one punktem wyjścia do dyskusji o przyszłości procesu rewitalizacji w Polsce, w tym również źródeł jego finansowania.

Jednym z takich wydarzeń była konferencja „10 lat ustawy o rewitalizacji w Polsce”, która odbyła się 30 września br. w Centrum Nauki, Kultury i Sztuki Stara Kopalnia w Wałbrzychu. W wydarzeniu zorganizowanym przez Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego w ramach Projektu „Regiony Rewitalizacji Edycja 3.0”, współfinansowanego ze środków Programu Pomoc Techniczna dla Funduszy Europejskich na lata 2021-2027 i objętego patronatem Ministerstwa Funduszy i Polityki Regionalnej, wzięli udział eksperci – praktycy i teoretycy rewitalizacji z całego kraju. W konferencji uczestniczyli również eksperci oraz przedstawiciele Narodowego Instytut Dziedzictwa.

Częścią konferencji były m.in. trzy panele, w trakcie których zaproszeni goście podzielili się swoimi przemyśleniami w ramach czterech bloków tematycznych: „Doświadczenia rewitalizacji w Polsce – dobre praktyki, Betonoza a rewitalizacja, Narzędzia ustawy o rewitalizacji – drzemiący potencjał czy pozorne szanse oraz Krajowe finansowanie rewitalizacji”.

W panelu zatytułowanym „Betonoza a rewitalizacja” udział wzięła m. in. dr Anna Fogel – Główna Specjalistka w Dziale Strategii Lokalnych Narodowego Instytut Dziedzictwa, która w ramach dyskusji z udziałem Sebastiana Habińskiego – Koordynatora Zespołu ds. Rewitalizacji w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Dolnośląskiego oraz Damiana Wiśniewskiego – Koordynatora Zespołu ds. Rewitalizacji w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Kujawsko-Pomorskiego odniosła się do infrastrukturalnych przedsięwzięć realizowanych w ramach procesu rewitalizacji, ze szczególnym uwzględnieniem dziedzictwa kulturowego i zieleni oraz adaptacji do zmian klimatu. W swojej wypowiedzi podkreśliła konieczność uwzględniania znaczenia zieleni, która w istotny sposób wpływa na jakość życia mieszkańców. Wskazała, że odmienny charakter każdego terenu wymaga rozpoznania i uwzględnienia dziedzictwa kulturowego, a także uświadomienia sobie, że krajobraz kulturowy podlega zmianom, które w ostatnim czasie są podyktowane również potrzebą adaptacji do zmian klimatu. Rozwiązania w zakresie zieleni na terenach zabytkowych nie mogą być więc stosowane według powtarzalnych wzorów. Jednocześnie należy także unikać nieefektywnego sytuowania zieleni wyłącznie dla zagospodarowania środków, często z udziałem roślin zaliczanych obecnie do inwazyjnych gatunków obcych.

Konferencja była znakomitą okazją do wymiany poglądów i wielu cennych spostrzeżeń, dotyczących potrzeby dalszego wspierania samorządów w prowadzeniu procesu rewitalizacji oraz poszukiwania przyszłych źródeł jego finansowania, w tym krajowych.

#FunduszeUE #WsparcieJST #RegionyRewitalizacji #RewitalizacjaCentraKompetencjiNID